کناف در اصفهان بارهای مکانیکی بالا و تخریب فلزات و پوشش ها. Schreck (1983) خانه های حیوانات را بسیار تهاجمی طبقه بندی می کند. هنگامی که رطوبت هوا از 85٪ بیشتر می شود، نرخ خوردگی به شدت افزایش می یابد. Uhlig (1975) و Rast (1983) ذکر می کنند که 70٪ نسبی بحرانی خواهد بود. رطوبت، که بالاتر از آن خوردگی تحریک می شود. اطلاعات بیشتر در مورد حضور یون های تهاجمی در کود، سیلو، و بقایای خوراک در قسمت اول این بررسی ارائه شده است. (دی بلی و همکاران، 2000). موادی مانند ادرار، مدفوع و دوغاب ذخیره شده به طور قابل توجهی از آب معمولی به عنوان الکترولیت متفاوت است. تراکم در ارتباط با گازهای محلول، به عنوان مثال. آمونیاک و سولفید هیدروژن، یا همراه با گرد و غبار که ممکن است حاوی نمک های تهاجمی باشد، به عنوان مثال. کلریدها یا سولفات ها ممکن است الکترولیت هایی تشکیل دهند که می توانند باعث خوردگی مواد غیرقابل نفوذ مانند آلومینیوم شوند (اوون، 1994). الیوت و همکاران (1983) اشاره می کند که بیشترین آسیب ناشی از تماس با نگهدارنده های غلات (به ویژه اسیدهای فرمیک، سولفوریک و پروپیونیک)، کناف در اصفهان کودهای شیمیایی (به ویژه آنهایی که حاوی نیترات آمونیوم و کلرید هستند) و دوغاب یا کودهای دامی (که ممکن است اسیدهای آلی با pH پایین یا آمونیاک تولید کنند) بوده است.  یک کتابچه راهنمای چشمگیر شامل 12 جلد در مورد عوامل خورنده و تعامل آنها با مواد مختلف نوشته است. از جمله، تأثیر برخی از ترکیبات موجود در محیط کشاورزی (اسید استیک، کلریدها و آب کلر، آمونیاک، هیدروکسید آمونیوم و نمک های آمونیوم، اسید سولفوریک) به عنوان مثال بر فولاد بدون آلیاژ، فولادهای زنگ نزن متفرقه، آلومینیوم و آن آلیاژها و روی داده شده است